De Sijboltsheerd stond op de lijst van Rijksmonumenten, maar is desondanks verdwenen doordat ze decennia niet meer bewoond en onderhouden werd. Uiteindelijk restte er niet meer dan wat muurrestanten en wat fundamenten. Een verantwoorde reconstructie en herbouw van de boerderij bleek mogelijk doordat er opmetingstekeningen en foto’s bestonden van het voorhuis. Deze gegevens zijn aangevuld met archeologisch onderzoek dat informatie opleverde over de oorspronkelijke schuur. Het voorhuis is een nauwkeurige replica van de situatie rond 1920. Hierin zijn zestiende-eeuwse elementen verwerkt, zoals een doorgang afgedekt met een korfboog, een kaarsnis en gotische sleutelstukken onder de forse eiken balken. In de oostgevel geven geprofileerde kloostermoppen de oorspronkelijke toegang van de woning aan.

Het achterhuis is gebaseerd op een schuur van het ‘langhuistype’, het boerderijtype dat in Groningen algemeen was tot circa 1600. In dit achterhuis is de eigenlijke woning ondergebracht met uitzicht op de landerijen.